Dagboek van een paasvakantie op school, dag 10

Dag 10, woensdag 15 april 2020

Ik weet het, ik val in herhaling, maar de wekker ging weer om 6:00.
Opstaan, ontbijt en het onmisbare kopje thee.
De kinderen nog even uitwuiven als ze vertrekken, tanden poetsen, de hond en kat aandacht en eten geven. Dan vlug naar school.

Om 7:30 ben ik er. Er zijn al enkele leerkrachten. In de opvang zitten zeker twintig kinderen. Ik zeg vrolijk goedemorgen en ik hoor vele ‘goedemorgens’ terug. 

Ik ga naar de leraarskamer, schrijf enkele mededelingen op het bord en ga terug naar mijn bureau. Mijn to-do-lijstje vul ik aan, ik bekijk de drukke agenda en werp een vlugge blik op de klok. Het is tijd!

Om 8:15 wandel ik terug naar de leraarskamer. Het voltallig team wacht me op. Overal weerklinkt weeral ‘goedemorgen’. Ik doe enkele mededelingen, hier en daar zit er een vrolijke noot tussen, hier en daar een vraag van iemand, maar er is vooral gezelligheid. We praten nog even. Over koetjes en kalfjes. Je kent dat wel.

Dan gaat de schoolbel. Iedereen staat op en gaat naar zijn rij. De kinderen zijn er klaar voor. Ik glimlach als ik kinderen van het een been op het ander zie wippen. Ze zitten vol nieuwsgierigheid naar wat de schooldag zal brengen.  

Dan vertrekken de rijen naar de klassen. De kleinsten gaan hand in hand.
Op weg naar mijn bureau kruis ik enkele klasrijen. Af en toe glipt er eentje weg om me een knuffel te geven. Zo een onvoorwaardelijke, oprechte en warme knuffel, zonder woorden maar met een blik die boekdelen spreekt. Mijn dag kan niet meer stuk.

De telefoon gaat, mails lopen binnen, de postbode komt even aanwaaien, de werkmannen komen een kopje koffie drinken, een leerkracht vraagt raad, een ouder wil zijn peuter inschrijven. Rond 14u voel ik iets vreemds in mijn buik. Wat is dat toch? Ah ja, dat is honger! Een kopje thee en boterhammetjes dan maar. De telefoon gaat weer. Druk, druk, druk...

Het is een doodgewone schooldag. Zoals er al zovelen geweest zijn. De tijd vliegt voorbij. Ik hou van mijn job.

Om 6u schrik ik wakker. De wekkerradio galmt door mijn slaapkamer. Het was een droom. Ik sta op en maak me klaar. Om 7u30 gaat de noodopvang weer open…