Ze kwamen stil. Geruisloos tijdens de nacht. Eerst was er eentje. Al vlug volgden er een paar. Binnen enkele minuten waren het er honderden, duizenden. Ontelbaar.
De stilte overheerste. Niemand die hen opmerkte. De wereld hulde zich in onwetendheid. Mensen woelden in hun slaap, niet wetende welke invasie er plaatsgreep. Het was indrukwekkend hoe ze met honderdduizenden stilzwijgend te werk gingen. Na een tijdje klitten ze samen, versmolten ze zich en werden ze één.
Een ogenschijnlijk zachtaardig pact, met een verraderlijk ondertoontje...
Heel mooi geschreven. Poëtisch met een onverwachte 'lading.'
BeantwoordenVerwijderendat is een mooie ode aan deze vlokjes, tanneke! :-))
BeantwoordenVerwijderenze werken heel inspirerend, eh? :-))
een vlokje is niks,
BeantwoordenVerwijderenmaar vele samen :-)
geven de spreuk samen sta je sterk weer een heel mooie betekenis hé tanneke,
niet té hard werken en ook tijd vinden om eens bij mij te komen relaxen hé:-)
Jammer dat de foto's er niet meer bij staan.
BeantwoordenVerwijderenMooi weer, Tanneke !
BeantwoordenVerwijderen