Waarom sommige koeien vlekken hebben...

Het valt niemand op, maar als je goed kijkt zal je zien dat de vlekken van koeien in de wei regelmatig veranderen. En als je vanaf het begin heel goed hebt opgelet, dan zal je gezien hebben dat alle koeien op de eerste dag in hun wei helemaal wit waren. Maar dat heb je vast niet gezien want je was te gehaast om op tijd op je werk te geraken, of gewoon omdat je niet naar koeien kijkt. 

Koeien lijken dan wel vaak wezenloos te kijken naar het grote Niets, maar dat is slechts bedrog. Als ze niet filosoferen over Nietzche of de Big Bang theorie, dan zitten ze ingewikkelde plannetjes te bedenken die vooral met tactiek te maken hebben. Kijk de volgende keer maar eens goed. Koeien met de minste vlekken, die denken het diepst en zijn het slimst. 

Overdag kruipen ze in de rol van slome herkauwers die zelfs niet nadenken over het waarom dat hun staart rondzwiept en welk effect dat heeft op de hen omringende vliegen. Schijn bedriegt! En nog niet een beetje. Tegen valavond verzamelen ze. Niet allemaal bij elkaar, oh neen! Elke zichzelf respecterende wei verdeelt zichzelf in twee kampen. Die twee kampen hebben een eeuwenlange, ingewikkelde hiërarchie, die onveranderbaar is. Bij de koeien dus geen kneusje dat tot het laatste overblijft als er moet gekozen worden... 

Zoals je misschien wel al gezien hebt, verzamelen koeien zich vaak op plaatsen waar ze ook rijkelijk hun koeienvlaaien gedeponeerd hebben. Vies, denk je, maar ook dat heeft een reden. Wat dacht je, dat een koe die overdag over Nietzche filosofeert, ’s avonds zomaar zonder reden met haar poten in haar eigen vlaai gaat staan? Tssss, hoog tijd dat je wat beter observeert! 

Als de rust valt voor de koeien en de mensen druk bezig zijn met afwassen, opruimen, wenkbrauwfronsend toetsen van de kinderen ondertekenen, de rolluiken dicht doen en de nacht buitensluiten, komen de koeien in actie. Ze zijn meedogenloos. Hun strijd is er één om te winnen. De kampen staan lijnrecht tegenover elkaar en het koeienvlaaigevecht kan beginnen. Welgeteld één minuut duurt het. Eén minuut om elkaar zoveel mogelijk te raken. Het kamp met het meeste vlekken verliest. De nestor onder de bende houdt de wacht, want het is een welbewaard geheim. 

Als je morgen naar je werk gaat en een wei met koeien passeert, kijk dan eens goed. Onder die lange wimpers kan je veel meer lezen dan sloomheid alleen. Maar, denk eraan: dit geheim blijft onder ons en onder de koeien!