Het begin van het einde

Het was zijn leven geworden. Elke dag opnieuw. Elke werkdag werd gevuld met wachten.

Jaren geleden was hij op een wat ongelukkige manier aangenomen. Door zijn half verlamde been had hij een speciaal statuut. Daar kwam nog bij dat hij al wat ouder was. Nog een speciaal statuut dus. Met zijn specialisatie in ‘programmeeranalyse’ had hij dan nog een statuutje er boven op. En niemand wist wat ze met hem aan moesten. Maar hij moest wel tewerkgesteld worden. Dat deden ze dan maar. Hij kreeg een apart bureau op de vierde verdieping, aan het eind van de gang, dicht bij de mannen van IT. Zijn baas zei dat hij gerust zijn tijd mocht nemen om zich te installeren op zijn nieuwe werkplek. Zijn opdrachten zouden via het intern mailsysteem doorgestuurd worden. Na enkele minuten had hij zijn werkplek ingericht. Het wachten op werk kon beginnen.

Aan het eind van de dag was er niets binnen gekomen. Hij ging naar huis. Aan het eind van zijn eerste week voerde hij een test uit om te zien of eventuele opdrachten hem wel konden bereiken via het intern mailsysteem. Het werkte. Een week ging voorbij zonder één opdracht.

Jaren later ruimde hij zijn bureau op. Hij ging op pensioen. Jarenlang zat hij elke dag te wachten. Geen enkele opdracht was er binnengekomen. Zijn dag zag er altijd hetzelfde uit: binnenkomen, gaan zitten, computer aanzetten, wachten, computer afzetten en naar huis gaan. Zo ging het elke dag. Altijd maar wachten. Hij had nu een jarenlange ervaring opgedaan in het wachten en hij was er heel goed in geworden. Gek genoeg had hij zich nooit verveeld. Het wachten was zijn werk en dat nam hij ernstig op.

Nu was het wachten tot de grote wijzer op twaalf stond. Dan zat zijn allerlaatste werkdag erop. Wachten dus. Nog vijf minuten. Wat duurden die vijf minuten lang. Het was een ander soort wachten. Een onaangenaam wachten.

Om één minuut voor vijf hoorde hij een geluidje dat uit de computer kwam. Hij keek verbaasd naar zijn scherm. Hij las: “Dringende opdracht!”. Zijn eerste opdracht liep op dit moment binnen. Met een droge klik sprong de grote wijzer op de twaalf…