woensdag 16 april 2014
Verdriet
Hoe voelt verdriet bij jou?
Ik zie het soms, toch weet ik het niet.
Maar zo voelt het bij mij:
Het is het wit wegtrekken van mijn vingers als ik mijn autostuur omklem.
Het is die doffe, drukkende en scheurende pijn in de buurt van mijn borstbeen.
Het is het eindeloos staren in de verte, waarbij de nabijheid helemaal vervaagt.
Het is de uitgedroogde, broze huid rond mijn ogen. De zilte smaak op mijn lippen.
Het is het eindeloos prikken in het voedsel, zonder dat mijn vork de weg naar mijn mond vindt.
Het is het eeuwige ronddraaien van die ene haarlok, rond mijn rusteloze vingers.
Het is het ongecontroleerde snikken, onophoudelijk, totdat mijn schouders pijn doen.
Het is de zwaartekracht die het op mij gemunt heeft en me mijn lichaam doet verder slepen.
Het is het onbegrijpelijke kwispelen van de staart van mijn hond, als ze me veelzeggend aankijkt.
Dat, dat is mijn verdriet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
..dat komt recht uit het hart hè?..mooi en oprecht, het raakt bij mij ook een gevoelige snaar..kippevelmomentje toen ik dit las..
BeantwoordenVerwijderen..dit komt recht uit het hart hè..eerlijk en oprecht..kippenvelmomentje toen ik dit net las..
BeantwoordenVerwijderenSlik,...
BeantwoordenVerwijderenSoms is verdriet nauwelijks te bewoorden .Jij hebt de juiste woorden gevonden .Het raakt me !
BeantwoordenVerwijderenAlhoewel het eigenlijk onmogelijk is heb je het prachtig
BeantwoordenVerwijderenverwoord, herkenbaar daar...het raakt me.
slik slik, ik weet het wel, het doet zo'n pijn.
BeantwoordenVerwijderen